Pięknie położona, w dolinie rzeki Dee, na tym samym jej brzegu, co królewska letnia rezydencja, zamek Balmoral. Bliskość zamku i królewskich ogrodów sprawia, że destylarnia jest chętnie odwiedzana przez turystów, pomimo tego, że sama whisky nie jest dobrze znana. Marka należy do Diageo. Jest to niewielka destylarnia, o iście królewskim charakterze, co jest podkreślane co chwila podczas wizyty. Niestety, jak we wszystkich destylarniach Diageo, nie wolno podczas zwiedzania robić zdjęć.

Destylarnia ulokowana na niewielkim pagórku, założona przez Johna Duffa w 1898 roku (Duff stworzył także destylarnię Longmorn). Dwa lata później została zamknięta. Wykorzystywano ją wyłącznie do słodowania jęczmienia dla destylarni Longmorn. Otwarto ją ponownie w 1965 roku, czyli po 65 latach. Kilka razy zmieniała właścicieli, m.in. należała do Seagrams i Pernod Ricard. W 1994 roku pojawił się pierwszy single malt BenRiach, wcześniej cała produkcja trafiała do blendów. W 2002 roku Period Ricard zamknął fabrykę, tym razem tylko na dwa lata. W 2004 roku znalazła nowych inwestorów (wśród nich znana postać w świecie whisky, Billy Walker), którzy w 2008 roku przejęli znaną destylarnię GlenDronach, a potem kolejną – leżące nad samym morzem Glenglassaugh. Trudno uwierzyć w tę niefortunną historię firmy, która obecnie oferuje niebywale szeroki wybór single maltów, w dodatku doskonałej jakości i zupełnie nieźle promowanych. W 2016 roku BenRiach Distillery Company (czyli trzy destylarnie) przejął za za 285 mln GBP Brown-Forman. Na własność Brown-Forman przeszły: znaki towarowe, destylarnie GlenDronach, BenRiach i Glenglassaugh, zapasy whisky, rozlewnie oraz siedziba w Edynburgu.

Miltonduff to destylarnia ze Speyside, należąca obecnie do koncernu Pernod Ricard. Mimo dość dużej produkcji (5,8 mln l whisky rocznie) Miltonduff rzadko występuje butelkowana jako single malt, zdecydowana większość produkcji trafia do blendów Ballantine’s. Firmę założyli w 1824 roku Andrew Peary i Robert Bain nad źródłem wody Black Burn, w miejscu gdzie dawniej stał młyn, a wcześniej jeszcze klasztorny browar. W 1866 roku właścicielem został William Stuart, do którego wkrótce dołączył wspólnik, Thomas Yool. W 1936 roku kupił ją kanadyjski potentat branży alkoholowej, Hiram Walker. Wówczas też zmienił się styl whisky z Miltonduff, która wcześniej była trzykrotnie destylowana. Kolejne zmiany własnościowe nastąpiły najpierw w 1992 roku, kiedy destylarnię przejęła grupa Allied Domecq, następnie w 2005 roku – właścicielem została amerykańska Fortune Brands Inc., należąca do Pernod Ricard. Wyposażenie destylarni to: kadź zacierna o pojemności ośmiu ton, szesnaście kadzi fermentacyjnych i trzy pary alembików. Fermentacja trwa 56 godzin. Produkowany tu spirytus ma słodkie, kwiatowo-cytrusowe aromaty i dlatego jest tak ceniony jako składnik Ballantine’sa.

gigantyczny kombinat, największa destylarnia whisky single malt należąca do Diageo i druga pod względem wielkości w Szkocji, po tym jak została rozbudowana destylarnia Glenfiddich. Jednocześnie nigdy nie była butelkowana jako single malt, całość wykorzystywana jest do blendów jako zupełnie anonimowy alkohol. Przez Diageo wymieniona jak dotąd tylko raz oficjalnie – jako składnik whisky blended malt Collectivum XXVIII (whisky wchodziła w skład Diageo Special Releases z 2017 roku). Zbudowana w 2009 roku w ramach jednego kompleksu z ogromną słodownią. Wyposażona w dwie kadzie zacierne o pojemności po 12,5 tony i 14 gigantycznych kadzi fermentacyjnych, po 115500 l każda. Destylacja odbywa się w czternastu alembikach. Moce produkcyjne to 12,5 mln l alkoholu rocznie.