Gorzelnia została wybudowana przez jednego z właścicieli z rodu Hutten Czapski w XIX wieku. Pierwszym gospodarzącym z rodziny Hutten Czapski był Józef Kazimierz (1797-1852) herbu Leliwa, mąż Eleonory Laury, hrabianki z Mielżyńskich, ale to pewnie ich syn, Bogdan Franciszek (1851-1937) zlecił budowę gorzelni.
Dobra Smoguleckie składały się z pałacu, okalającego go parku w stylu angielskim z kanałami, stawami i oczkami wodnymi, zabudowań folwarcznych m.in. gorzelnia, mleczarnia, młyn, tartak. W 1930 roku, kiedy właściciel utworzył fundację na rzecz popierania nauki polskiej, majątek rozpościerał się na 2683 ha. W testamencie zapisał swoje dobra Uniwersytetowi Warszawskiemu i Politechnice Warszawskiej.
Podczas II wojny światowej rezydował tu niemiecki administrator. W 1945 roku majątek, głównie pałac, uległ dużym zniszczeniom. Został znacjonalizowany, utworzono tu PGR. Gorzelnia cały czas pracowała. W latach 1989-1990 funkcjonowało tu prywatne przedsiębiorstwo. Remont części pałacowej przeprowadzono w 2009 roku. Spadkobierczyni Bogdana Czapskiego, Izabella Godlewska de Aranda, starała się aby przywrócić tu fundację założyciela. Jak na razie próby pozostały bez rezultatu. Budynek dawnej gorzelni wciąż stoi.
Smogulec leży w województwie wielkopolskim, powiecie wągrowieckim, gminie Gołańcz.