(także korewijn lub corenwijn) holenderska wódka zbożowa, odpowiednik niemieckiego kornbrand, tyle że tu prawie zawsze z dodatkiem jałowca oraz wedle ścisłych receptur, które nakazują używać do destylacji minimum 51% mountwijn, czyli zbożowego destylatu, co w smaku upodabnia Korenwijn do whisky. Do produkcji mountwijn poza jałowcem używa się: żyta, jęczmienia i kukurydzy, w przypadku Korenwijn dominuje jęczmienny słód). Destylat jest starzony przez co najmniej rok w 700-litrowych dębowych beczkach, a następnie po rozwodnieniu do mocy 38% rozlewany do kamionkowych butelek. Okres starzenia może być dłuższy, często wynosi 4 lub nawet 8 lat, ale bywa i 18 lat. Do najlepszych należą: Bols Corenwijn, Wenneker Korenwijn, Rembrandt Korewijn A.v. Wees, Hooghoudt Korenwijn czy Zuidam Korenwijn. W smaku alkohol jest łagodny, z wyraźną słodyczą słodu (na 1 l destylatu wolno dodawać 20 g cukru), jałowiec jest niemal niewyczuwalny, wprowadza jedynie bardziej rześkie nuty. Alkohol jest klarowny, im starszy tym bardziej oleisty, niektórzy producenci barwią go nieco karmelem.