Alkohole stycznia 2019

Zima, śnieg, z domu trudno wyjść wieczorem, kot mruczy, książka kusi… Nie jest to mój ulubiony miesiąc, więc liczba styczniowych próbek jest mocno ograniczona. Spróbowałem tylko 62 nowych alkoholi. Blisko połowa trunków (29) dostała noty w medalowym przedziale 80-100, czyli niemal połowa próbowanych alkoholi to były rzeczy bardzo dobre.

Przypominam zasady punktacji. Maksymalna liczba punktów do uzyskania to 100, minimalna to 0. Punktowane są: aromat (do zdobycia 30 punktów), smak (30), finisz (30) i całościowe wrażenie (10), na które składają się takie elementy jak harmonia czy nowatorstwo, to znaczy, że nawet kontrastowo poustawiane smaki i aromaty mogą dostać wysoką ocenę, jeżeli będą interesujące i innowacyjne.
Oceny rozłożyły się jak w tabeli:

0-10	10-20	20-30	30-40	40-50	50-60	60-70	70-80	80-90	90-100
1	0	0	7	3	7	10	5	19	10

Alkoholem stycznia jest tequila Jose Cuervo Reserva de la Familia 2016 (40%) z notą 95,5. Kolejna odsłona tequili Reserva de la Familia, robionej z wyselekcjonowanych zbiorów dojrzałej agawy. Trzy lata dojrzewania w beczkach z dębu amerykańskiego i francuskiego. Aromat delikatny – miód, mniszek lekarski, ciasto drożdżowe. W smaku jabłka, miód, wanilia. W finiszu orzechy włoskie, pestki wiśni. I nuta ziemista, cierpka.
Ginem miesiąca został produkt z Ekwadoru, Crespo (45%) z notą 85. Bazowy spirytus jest z melasy, woda z górskiego źródła w Andach, wykorzystano 11 botaników, które były razem destylowane. Firma komunikuje, że botaniki są z czterech kontynentów: jałowiec z Bułgarii, pomarańcze i cytryny z USA, cynamon i kardamon z Indii i Gwatemali, kolendra z Maroka, lukrecja z Uzbekistanu… W aromacie dużo dzięgla – pietruszka, poza tym cytrusy, głównie pomarańcze. W smaku warzywa i ostry jałowiec. Finisz podkręcony kardamonem, piekący.
Armaniak stycznia to Marquis de Montesquiou 1976 (42,3%) z notą 89,5. W nosie dużo orzechów włoskich, rodzynki, figi, śliwki, wiśnie, daktyle, tytoń. Smak cierpki – gorzka herbata, tytoń, zielone orzechy włoskie, bardzo gorzkie wiśnie. Wytrawny, orzechowo-wiśniowy finisz plus rodzynki.
Rum stycznia pochodzi z Jamajki – Long Pond 2007 TECC (62,5%) z notą 95,5. Zabutelkowany przez Velier w 2018, pokazuje unikatowy styl destylarni Long Pond na Jamajce, rum o ogromnej zawartości estrów. W nosie najpierw: lakier do paznokci, aceton, benzyna, zgniłe trociny – nic przyjemnego. Ale chwila! Potrzebuje dłuższego napowietrzenia w kieliszku, wówczas pojawiają się nuty przyjemne: wiśnie, miód, wędzone śliwki, figi, rodzynki, suszone morele. W smaku niebywały, wszystkie agresywne nuty znikają – skóra, wytrawne wino, banany, śliwki, wiśnie, tarnina. W finiszu – landrynki, truskawki, poziomki, guma cynamonowa, głóg, tytoń, syrop na kaszel. Bardzo długi finisz.
W kategorii single malt wygrała edycja specjalna Paul John Oloroso (57,4%) z notą 91. Siedmioletnia whisky, trzy lata w beczkach po bourbonie, cztery w beczkach po sherry, tylko 252 butelki. W aromacie: orzechy, pomarańcze, mandarynki, soda. W smaku dużo orzechów i pomarańczy, do tego mirabelki i tarnina. Finisz lekki, wciąż to mandarynki i pomarańcze, ale przede wszystkim nektarynki, soczyste brzoskwinie, ale i jodyna, rozmaryn.
W kategorii whiskey irlandzka górą jest Midleton Very Rare 2017 (40%) z notą 93,5. W aromacie czekolada, zioła, sporo acetonu, banany, orzechy laskowe. W smaku czekolada z orzechami laskowymi, słód i kukurydza, rozgrzewający imbir. W finiszu – banany, ananas, ale też kardamon i ziele angielskie, trochę lekkiego białego pieprzu, gruszki w likierze.
Whiskey amerykańska stycznia została Woodford Reserve Classic Malt (45,2%) z notą 92,5. Trzykrotnie destylowana whiskey ze słodu, leżakowana w używanych beczkach. W aromacie: słód, wanilia, lakier, sporo nut fermentacji, cynamon, rozmaryn. W ustach: ciemna czekolada, pieprz, kardamon, cynamon, egzotyczne tropikalne drewno. W finisz: gruszka w syropie, banany, odrobina siarki.
Bourbon w styczniu mamy osobno – Wild Turkey Longbranch (43%) z notą 89. To efekt kooperacji pomiędzy Eddiem Russell a Matthew McConaughey, dyrektorem kreatywnym w Wild Turkey. Ośmioletni bourbon filtrowany przez drewno mesquite z Texasu. Aromat słodki – mleczna czekolada, wanilia, kukurydza, kakao, lekko lakier. Bardzo dużo kukurydzy w smaku, nuta ziołowa i waniliowa plus sól. Finisz to fermentacja, kukurydza oraz rozmaryn.
Likier miesiąca, to Southern Comfort Pepper (35%) z notą 82,5. Ostra nuta papryczki cajun. I odrobina truskawkowej słodyczy. Przyjemne połączenie pikantności i owocowej słodyczy. Finisz rozgrzewający, z mniej przyjemną nutą landrynek. I tobasco.
Odkryciem miesiąca jest meksykański rum Paranubes, destylowany ze świeżo wyciśniętego soku z trzciny cukrowej, fermentowanego przez dzikie drożdże. Mała destylarnia, którą kieruje Jose Luis Carrera mieści się na jego ranczo w lesie gór Sierra Mazateca niedaleko Oaxaca. Bardzo dużo bananów w aromacie, mango, papaja, dużo nut fermentacji, octu. W smaku: cierpko-gorzkie jabłka, milupa, ocet. Finisz to miód ziołowy, trawy, sok z trzciny, gryka, słodkie pieczone kasztany jadalne.
I na koniec lektura miesiąca, Michała Bardela „Korek czy zakrętka?” (Znak), kolejna znakomita publikacja popularyzatorska tego autora. Wino dla początkujących, owszem, ale nie tylko. Bo to wielka przyjemność lektury także dla tych, którzy na co dzień z winem pracują. Uporządkowanie, kultura, erudycja i lekkość. Redaktor naczelny „Czasu Wina” potrafi o winie opowiadać i warto uczyć się od Mistrza, nawet wówczas, gdy znamy odpowiedzi na większość stawianych przez autora pytań. Bo rzecz pisana jest w formie pytań i odpowiedzi – zupełnie jak książeczki edukacyjne dla dzieci. Czasami są to pytania wręcz podstawowe, ale to dlatego, że Michał Bardel doskonale wie, jak niski jest poziom winiarskiej edukacji narodu.

Alkohol stycznia 2019: Jose Cuervo Reserva de la Familia 2016 (Meksyk)