Lihovar Smíchov

Dziś stacja kolejowa i przystanek tramwajowy o nazwie Lihovar przypominają, że w Pradze przez lata działała tu duża destylarnia. Po samym zakładzie wciąż pozostała część zabudowań, w tym hala gorzelni, charakterystyczny szeroki komin, część pomieszczeń magazynowych i odbioru surowców. Reszta budynków jest w zupełnej ruinie, całość czeka na nowe zagospodarowanie.


Teren na skrzyżowaniu ulic Nádražní i Strakonická dziś jest ogrodzony, ale nie strzegą go nawet psy. Po tym jak w czerwcu 2013 roku runął jeden z budynków nikt już tu nie wchodzi, inne w każdej chwili mogą się zawalić.
Fabryka zakończyła działalność w 2000 roku. od 15 lat budynki stoją opuszczone. Był plan budowy kompleksu biurowo-rekreacyjnego, z zachowaniem zabytkowej hali i komina (wpisane w 2002 roku do rejestru zabytków). Właściciel jest w Wielkiej Brytanii, prawdopodobnie stracił zainteresowanie inwestycją. Pierwotnie, w 2001 roku, inwestycja o nazwie (Złoty Anioł), stworzona przez Francuza Jeana Nouvea, miała obejmować też centrum handlowe, przebudowę dworca kolejowego itd., Smíchov miał być wielką nowoczesną przestrzenią w fabrycznej części Pragi, ale to nie wypaliło.
Gorzelnia powstała w 1836 roku, była częścią ogromnego obszaru zakładów przemysłowych Ringhoffer, w tym m.in. hut i odlewni, ale też fabryka wagonów kolejowych. Nie zawsze produkowano tu spirytus. Od 1880 roku poza destylacją spirytusu, działała tu oczyszczalnia potasu na potrzeby hut szkła. W 1907 roku zakład przebudowano, uruchomiono rafinerię spirytusu. W latach 60. XX wieku produkowano tu ocet. Najbardziej znanym produktem Lihovar Smíchov był Zlíchovsky Rum, produkowano tu też wiele innych gatunków taniego rumu, rozlewano wódkę.

Scroll to Top
Spirits logotyp czarny

Dostęp zablokowany

Nie spełniasz wymogów dotyczących wieku użytkowników strony.
Spirits logotyp czarny

Czy ukończyłeś/aś 18 lat?

Treści na tej stronie przeznaczone są wyłącznie dla osób dorosłych.