(Столичная), także Stoli, to najpopularniejsza rosyjska wódka, a przez wiele lat była najlepiej sprzedawaną wódką na świecie. Jej wizerunek w ostatnich latach bardzo się zmienił, wprowadzono szereg nowych smaków, nowe wzorce butelek i markę Stoli, jako Stolichnaya sprzedawana jest już tylko klasyczna wersja tej wódki, nadal w klasycznej butelce z hotelem Moskwa (zburzonym w 2004 roku) i złotymi medalami na etykiecie. Historia wódki Stolichnaya sięga czasów carskich, 1901 roku, była marką należącą od początku do państwowego monopolu spirytusowego, wymyślono ją jako wódkę marki Premium. Po Rewolucji Październikowej Lenin wprowadził w Rosji prohibicję i Stolichnaya wróciła do sprzedaży dopiero w 1944 roku (w innych źródłach w 1946) wg nowej receptury opracowanej w 1938 roku przez Viktora Grigorievicza Svirida. Produkowana w Moskwie otrzymała nazwę „stołecznej”. W latach ZSRR produkowana w wielu gorzelniach, a poszczególne partie bardzo różniły się smakiem, gdyż stosowano różny spirytus, różne zboża do destylacji i różną wodę. Po rozpadzie ZSRR prawa do marki przejął Sojuzplodimport (obecnie SPI Group) – konsorcjum największych postradzieckich gorzelni, a wódka produkowana była zarówno w Moskwie, jak i w Kaliningradzie, na Syberii czy na Ukrainie. W 1997 roku prawa do marki otrzymała SPI Group, w 2002 roku po sporze sądowym przejął je rosyjski rząd, a konkretnie Ministerstwo Rolnictwa, po kolejnym procesie w 2006 roku SPI Group otrzymała prawa do eksportu wódki Stolichnaya, zaś za jej produkcję i sprzedaż na rynku wewnętrznym wciąż odpowiada państwo. Obecnie wersja eksportowa wódki w ogóle nie jest produkowana w Rosji, ale na Łotwie, o ile wersja krajowa ma napis „Russian Vodka” na etykiecie, to wersja eksportowa ma napis „Premium Vodka”. Zawirowanie te wpłynęły na obniżenie się sprzedaży Stolichnaya, zwłaszcza na rynkach międzynarodowych. Po raz pierwszy marka została zaprezentowana poza Rosją w 1953 roku, na wystawie w Bernie, gdzie dostała złoty medal. Od 1972 roku jej dystrybucją na Zachodzie zajmowała się PepsiCo (w zamian za zgodę na sprzedaż Pepsi Coli w ZSRR). Od 1992 roku prawa PepsiCo ograniczono do terenu USA, a od 2009 roku przedstawicielem marki na rynku amerykańskim jest William Grant & Sons. SPI Group przez jakiś czas współpracowała też w zakresie dystrybucji z grupą Pernod Ricard, zostało to przerwane po 2005 roku, kiedy Pernod Ricard przejął inną globalną markę wódki – Absolut.
Obecnie Stolichnaya produkowana jest z żyta i pszenicy. Woda dostarczana jest z ujęć głębinowych w okolicy Kaliningradu. Zacier zbożowy podlega sześćdziesięciogodzinnej fermentacji, potem następuje czterokrotna destylacja oraz trzyetapowa filtracja z udziałem kwarcu, węgla drzewnego i tkaniny. Podstawowa wersja ma 40% i czerwoną etykietę. Jest to wódka gładka, przypominająca bardziej neutralny zachodni, niż rosyjski styl. Dużo ciekawszy, lekko pierzowy smak ma Stolichnaya ze srebrną lub złotą etykietą (obecnie w wersji eksportowej jest to Stolichnaya Gold, 40%). Inne marki to: Stolichnaya 50% (niebieska etykieta), Stolichnaya Elit (dodatkowo filtrowana, wysokiej klasy wódka choć o bardzo łagodnym smaku, 40%) oraz liczne wersje smakowe, które w wersji eksportowej nazywają się Stoli: Blakberi (jeżynowa), Blueberi (borówkowa), Chocolat Kokonut (czekoladowo-kokosowa), (Chocolat Razberi (czekoladowo-malinowa), Citros (cytrusowa), Cranberi (żurawinowa), Hot (z papryczką Jalapeño), Ohranj (pomarańczowa), Peachik (brzoskwiniowa), Razberi (malinowa), Salted Karamel (karmelowa), Sticki (miodowa), Strasberi (truskawkowa), Vanil (waniliowa), White Pomegranik (z granatów), Wild Cherri (wiśniowa).
