W 1874 roku w Iglau, mieście dziś znanym jako Jihlava (lub po polsku Igława), powstała spółka Weiss & Feldmann, do której należała destylarnia alkoholi wraz z rafinerią spirytusu, fabryka wódek i likierów oraz octu. Był to duży zakład, który można znaleźć na starych fotografiach czy pocztówkach z miasta, które należało w tamtym czasie do monarchii Austro-Węgierskiej. Iglau było ważnym centrum wojskowym, a po I wojnie światowej pozostało niemiecką enklawą na terenie powstałem wówczas Czechosłowacji. Obydwaj przedsiębiorcy byli Żydami, ale główną postacią w tej spółce był Szymon Weiss. Zaskakująco mało można znaleźć informacji na temat tej ulokowanej nad brzegiem rzeki Igławy fabryki, jest wysoce prawdopodobne, że jeszcze przed końcem XIX wieku przestała istnieć. Poza wzmiankami historycznymi, że taki zakład istniał i panoramą miasta z kominami rafinerii parowej, nie znalazłem żadnych zdjęć czy choćby nazw produkowanych tam alkoholi. W mieście działał także browar założony w 1860 roku (działa do dziś jako Pivovar Ježek, natomiast fabryka Weissa & Feldmanna w latach późniejszych – z nowym właścicielem – działała jako zakład tekstylny. Budynek stoi do dziś, mocno zniszczony i opuszczony, zachował się charakterystyczny komin. W swoich zbiorach mam cztery faktury wystawione w latach 1895-1896 przez Ersten Iglauer Spiritus-Raffinerie, Liqueur & Essigsprit-Fabrik Weiss & Feldmann, jak się ów zapomniany zakład nazywał.
Pozostałości po dawnej gorzelni w Jihlavie oraz stare faktury fabryki Weiss & Feldmann