Położona przy rzece Fiddich i przy torach koleji Dufftown-Keith, destylarnia Glendullan powstała w 1897 roku, trzy lata po leżącej po sąsiedzku, po drugiej stronie torów, a dziś już nieczynnej, wielkiej destylarni Parkmore. dziś budynki Parmore używane są jako magazyny Glendullan, ta zaś należy do grupy Diageo. Choc jest to potężna gorzelnia, trudno jest znaleźć pochodzące z niej single whisky. Najłatwiej dostępna jest Glendullan 12YO, która zresztą niczym nie imponuje, jest lekka, trawiasta i płaska. Większość produkowanego tu trunku trafia jednak do whisky blendowanych (m.in. Old Parr) oraz na rynki pozaeuropejskie. Na rynek amerykański Diageo produkuje whisky The Singleton of Glendullan 12YO.
Glendullan założyła spółka William Williams & Sons. Podobno należała do ulubionych whisky króla Edwarda VII. W 1926 roku została przejęta przez DCL (Distillers Company Ltd.), czyli dzisiejsze Diageo. W 1972 roku zbudowano nową destylarnie przylegającą do starej, zwanej odtąd Old Glendullan. Ta stara została ostatecznie zamknięta w 1985 roku, przez 13 lat działały jednak wspólnie. Jest to jedna z największych destylarni koncernu, o rocznej produkcji ok. 5 mln l. Działają tu trzy pary potężnych alembików. Diageo wybudowało tu także elektrownię przetwarzającą na gaz biomasę, czyli odpady po produkcji whisky.
Dostępne oficjalne wersje whisky Glendullan to, poza wspomnianymi 12YO i The Singleton of Glendullan, m.in.: Glendullan 22YO 1972, 26YO 1978 (obie w serii Rare Malts) oraz wypuszczona w 2014 roku 38YO, butelkowana z mocą 59,8%.