odmiana gorzkiego likieru ziołowo-korzennego, sprzedawanego m.in. w małych (0,02 l) buteleczkach pod markami: Aechter Rath(44%), Burghof (40%), Diogenes (40% i 44%), Domritter (44%), Freigraf (40% i 44%), Grafensteiner (44%), Guter Stern (40%), Kaiserkrone (40%), Kräuterfreund (40%), Kreuzstern (40%), Kronfürst (44%), Landhaus (40%), Lekkerland (49%), Loonnkamp (40% i 48%), Magenbügler (40%), Mampe (50%), May’s (49%), Neudietendorfer (45%), Regulator (43%, 44%, 49%), Schloßberg (45%), Schütz (49%), Spitz (40%), St. Vitus (44%), Topfit (40%), Urkamp (45%) czy Winkelmann (45%). Smakują podobnie, niektóre są delikatniejsze, inne gorzkie straszliwie. Zbliżony trochę smakiem do węgierskiego Unicum, tylko bardziej gorzki i mniej aromatyczny. W skład wchodzą m.in. anyżek i piołun (wyraźnie wyczuwalne), ponadto koper włoski, waleriana czy lukrecja. Poza Niemcami produkowane także w Holandii – trunek pochodzi zresztą z Antwerpii, gdzie zaczęto go wytwarzać w XIX wieku, a także w Szwajcarii, Austrii, Włoszech. Moc bitterów Boonekamp dochodzi nawet do 50%, choć większość ma 44%. Do najbardziej znanych należy straszliwie gorzki Petrus Boonekamp (45%), produkowany pierwotnie w Holandii już w XVIII wieku, a obecnie w Niemczech, zaś konsumowany głównie we Włoszech. Mamy też polski odpowiednik – Gnesnania Boonekamp (produkt Wyborowa SA) o mocy 40%, również bardzo gorzki.
Good website! I truly love how it is easy on my eyes and the data are well written. I’m wondering how I could be notified whenever a new post has been made. I have subscribed to your RSS feed which must do the trick! Have a great day!