Laphroaig

destylarnia whisky znajdująca na wyspie Islay, niedaleko Port Ellen, założona w 1815 roku przez Alexa i Donalda Johnstonów. Znana z bardzo silnie torfowych, dymnych destylatów. Wielokrotnie zmieniała właścicieli, należała m.in. do: Long John International, Allied Domecq, Future Brands, a obecnie Beam Inc. Smak bardzo rozpoznawalny i bardzo charakterystyczny dla znanej z torfu wyspy Islay. Większość whisky Laphroaig dojrzewa w beczkach po Bourbonie, stosuje się też beczki po sherry oraz tzw. Quarter Cask – małe beczki, które podobno oddają o 30% więcej tanin dębu niż zwykłe beczki. Podstawowe warianty whisky Laphroaig to 10-letnia (dostępna także w wersji nierozcieńczanej, cask strength) i Quarter Cask, gdzie finiszowanie odbywa się w małych beczkach z amerykańskiego dębu. Dostępne są też wersje: 18-, 25-, 27-, 30- i 40-letnie, była też 15-letnia, ale już nie jest produkowana. Ponadto oferowane są Laphroaig Triple Wood (dojrzewa najpierw w beczkach po Bourbonie, potem w Quarter Cask, na koniec w beczkach po sherry Oloroso), Laphroaig PX Cask (tak samo jak w Triple Wood, tylko finał w beczkach po sherry Pedro Ximenez), niezbyt moim zdaniem udana wersja Laphroaig QA Cask, gdzie po dojrzewaniu w beczkach po Bourbonie whisky trafia do beczek z nowego amerykańskiego dębu oraz unikatowa edycja Laphroaig An Cuan Mor – whisky dojrzewa najpierw w beczkach z amerykańskiego, potem z europejskiego dębu. Destylarnię można zwiedzać. Od 1994 roku działa Klub Przyjaciół Laphroaig (Friends of Laphroaig Club), jego członkiem może zostać każdy, kto kupi whisky i wypełni stosowny formularz. Gratyfikacją jest symboliczna dzierżawa stopy kwadratowej ziemi na Islay. Roczna dywidenda to porcja whisky, którą odebrać można podczas wizyty w gorzelni. Klub ma już ponad pół miliona członków na całym świecie.