Litewskie miody

Lietuviškas Midus to firma powstała w 1959 roku, jest to czołowy producent miodów pitnych oraz miodowych destylatów na Litwie. Zakład w miejscowości Stakliškės można zwiedzać, a przy okazji degustować miodowe znakomitości. W dawnej wieży słodowej urządzono muzeum miodów pitnych, zgromadzono tu też kolekcję dawnych naczyń do konsumpcji miodu, jak np. stary róg, który służył jako litrowy kielich.

Rocznie robią ok. 200 tys. l alkoholi. W Stakliškės odbywa się fermentacja i destylacja miodowego wina, a także maceracja dodawanych do miodów i destylatów ziół, jagód, kwiatów, przypraw korzennych, papryczek chilli czy ziaren kawy. Miody są sycone, fermentacja odbywa się z udziałem drożdży piwnych, co jest specjalnością zakładu, przefermentowany miód ma 15-16%. Do mocniejszych trunków, a tych w ofercie nie brakuje, dodawany jest spirytus zbożowy, a do czołowego produktu jakim jest mocny likier Żalgiris wykorzystywany jest własny destylat miodowy. Firma ma kubłowy aparat odpędowy, w którym destyluje miód, a także jabłka.
Łącznie oferują kilkanaście rodzajów miodowych napitków, od lekkich miodów powstałych w wyniku fermentacji (Stakliškės, Bočių, Trakai) przez mocniejsze nektary (Šventinė, Vilnius, Ragenaitė, Trys Karaliai, Suktinis), po bardzo mocny miodowy destylat Żalgiris (75%), który jest litewską chlubą. Są też ciekawostki jak propolisowa nalewka Bičių pikio trauktinė (35%) czy niezwykle osty z papryczkami chilli miód Stakliškių pipirinė (45%) oraz nowości w ofercie – miód z domieszką szkockiej whisky Stakliškės Honey (40%) i destylat jabłkowy z dodatkiem jagód jałowca Nemunas (60%). Na miejscu dostępny jest też młody, bardzo orzeźwiający napój miodowy – Midus (6%). poza tym firma robi cydry.
Żalgiris destylowany jest z miodu w małym kotle, potem dodawane są zioła i na dwa lata trafia do beczki. Ma 75%, receptura powstała w 1971 roku. Dodawany są: sok żurawinowy, kwiat lipy, jagody jałowca i tymianek. Najbardziej znany miodowy mocny trunek, Suktinis, leżakuje dwa lata, ma 50% i w jego skład wchodzi 14 składników, m.in.: trawa żubrowa, żołędzie, chilii, lipa, rumianek, chmiel mniszek lekarski, kwiat topoli. Nazwa pochodzi od litewskiego ludowego tańca.
Tradycje robienia miodu na Litwie sięgają starożytności. Obecny zakład wybudowano w XIX wieku – były tu słodownia i browar. Po likwidacji browaru w 1959 roku uruchomiono fabrykę miodów. Twórcą większości receptur był wieloletni dyrektor Lietuviškas Midus – Aleksandras Sinkevičius. Pierwszy wyprodukowany miód nazywał się Dainava, następny – Gintaras, czyli bursztyn. Niedawno w magazynach odnaleziono kilka butelek miodów z początkowego okresu funkcjonowania firmy, po otwarciu jednej z nich okazało się, że trunek wciąż smakuje wybornie. Obecnie firma jest prywatna.