1 października w restauracji Evil w Warszawie odbyło się spotkanie z gruzińskimi brandy. Gruzja to kolebka światowego winiarstwa, archeolodzy odnajdują tu ślady świadomej uprawy winorośli z czasów neolitu, sprzed ok. 8000 lat. Winorośl to jednak nie tylko wino, to także brandy. Gruzińskie brandy destylowane są z lokalnych odmian winogron, a niektóre leżakują przez lata w ciemnym kaukaskim dębie.
Na początek goście spróbowali dwóch brandy z piwnic Telavi Wine Cellars. – To firma z Kachetii, będącej sercem gruzińskiego winiarstwa – mówił prowadzący spotkanie Vano Makhniashvili. – Mają bardzo bogatą ofertę win, zarówno robionych tradycyjnymi gruzińskimi metodami – w kvevri, jak i nowoczesnych, z których wiele leżakuje w beczkach z francuskiego dębu. Jeśli chodzi o brandy, to dopiero zdobywają doświadczenie, niedawno kupili nowe, włoskie, aparaty do destylacji – mówił Vano.
Telavi Wine Cellars ma w ofercie brandy: 3 Stars, 5 Stars, VS, VSOP i XO. W Evilu próbowaliśmy dwóch ostatnich.
Telavi VSOP (40%)
Zestawiana z winogron rkatsiteli, mtsvane i kindzmarauli. Starzona ok. 8-10 lat. Beczki z francuskiego dębu, po winach gruzińskich. W aromacie orzechy, rodzynki, suszone morele, brzoskwinie, mleczna czekolada. W ustach słodki smak rodzynek, słodki tytoń, lekka nuta ziołowa. Posmak krótki – suche liście, delikatnie tytoń, słodkie śliwki, maliny.
2.5/5
18/19/18/6=61
Telavi XO (40%)
Starzona 10-15 lat, w takich samych beczkach jak VSOP. W aromacie: miód i propolis, tytoń, skóra, młode drewno, orzechy. W smaku sporo pleśni winnej, orzechy i tytoń. Posmak cierpki, winogrona, wytrawny miód.
3/5
21,5/19,5/19/6=66
Porównując jakość brandy Telavi do tego, co firma butelkowała jeszcze 3-4 lata temu, różnica jest ogromna. Wydłużono czas leżakowania, co wyszło trunkom na dobre. Są mniej słodkie, bardziej taniczne i bardziej złożone.
Dwie kolejne brandy wieczoru pochodziły z piwnic Sarajishvili w Tbilisi. To najstarszy, najbardziej utytułowany producent brandy nie tylko w Gruzji, ale w całym byłym Imperium Rosyjskim. David Sarajishvili założył destylarnie w 1884 roku, korzystając ze wsparcia rodziny Camus i instalując szarentejskie alembiki. – Tajemnica sukcesu brandy Sarajishvili, to nie tylko sposób destylacji, bo taki sam jest w Cognac, ale przede wszystkim nasze winogrona: tsiska, tsolikauri, goruli mtsvane, chinuri, rkatsiteli. Cały czas dobór winogron nie jest zmieniany. To są winogrona o dużej kwasowości. Destylowane w szarentejskich alembikach – mówił Vano Makhniashvili.
Do dzisiaj Sarajishvili, to jedyny producent w Gruzji, który stosuje szarentejskie alembiki. Do leżakowania wykorzystują beczki o pojemności 350-400 l z francuskiego i z kaukaskiego dębu. Potem brandy są mariażowane w wielkich dębowych kadziach. Najstarsze destylaty w piwnicach w Tbilisi pamiętają czasy założyciela firmy, są wykorzystywane do zestawiania brandy Sarajishvili Trilogy.
W Evilu do spróbowania były wersje VSOP i XO.
Sarajishvili VSOP (40%)
Destylaty w wieku 6-12 lat. W aromacie tytoń, propolis, agrest, zielona herbata, bardzo dojrzałe wiśnie, bakalie, dębina, trochę wanilii. W smaku: tytoń, skóra, wiśnie, orzechy, suszone morele, słodki cynamon, wanilia, figi, czekolada. W finiszu miód i propolis, orzechy włoskie, pomarańcze, cierpkość skóry, herbata.
4/5
26,5/26/26/7,5=86
Sarajishvili XO (40%)
Ponad 15 destylatów, z których najstarsze mają 30 lat, najmłodsze ok. 12 lat. Aromat najpierw słodki – miód maliniak, wanilia, rodzynki, suszone morele, figi, skórka pomarańczowa, po chwili jednak nabiera wytrawności: aceton, orzech włoski, przyprawy korzenne, pieprz, dużo skóry, tytoń. W ustach bardzo taniczna – wytrawne wina, wiśnie, przyjemna orzechowa cierpkość, tytoń, skóra, ale też jest słodycz – dojrzałe gruszki, brzoskwinie. Finisz bardzo długi, cierpki, tytoniowy, liście wiśni, gorzka czekolada, orzechy włoskie, herbata, a z rzeczy słodkich: rodzynki, daktyle, figi.
4.5/5
27/28,5/28,5/9=93
Wyraźnie widać różnicę jakościową, doświadczenie mistrzów piwnic w zakładach Sarajishvili, a przede wszystkim dłuższy wiek destylatów, które zachwycają złożonością i tanicznością, którą można porównywać z koniakami z Grande Champagne.
