Starka sporządzona przez hobbystę, na początku 2015 roku. Idea była taka, że ma jak najbardziej przypominać starkę jaka mogła istnieć w XIX w., stąd: 100% słodowanego żyta, bez dodatków a-mylazy i cukru, żyto było trochę zanieczyszczone innymi ziarnami, destylacja na prostym aparacie miedzianym, z pozostawieniem większej ilości przedgonów, bardzo prymitywnie. Beczka: mała, 20 l, kiepsko sezonowane drewno, dąb polski, 50% szypółkowego, 50% bezszypułkowego, prawie nie wypalona, ognia tylko tyle, aby założyć skrajne obręcze. Beczka podczas starzenia by przyspieszyć dojrzewanie była poddawana dużym dziennym wahaniom temperatury, infradźwięków, ultradźwięków i tlenu.
W aromacie: rodzynki, daktyle, ziarna kawy, melasa. Smak bardzo cierpki – dużo ostrego mokrego tytoniu, trudne, ciężkie nuty sherry palomino fino, zbotryzowane winogrona, stara piwnica. Finisz idzie w kierunku rumu, w tylu Hiszpańskim – słodycz i taniczność, dużo wina i dużo tytoniu. Moc – 56,5%.