Rum wydestylowany w Polsce przez Michała Płucisza w jego alembiku ze sprowadzonej z Zanzibaru melasy. Najpierw leżakował w mocno wypalonej beczce z dębu europejskiego w piwnicach Klasztor Kanoników w Żaganiu, potem w beczce po słodkim białym winie z Winnicy Sagnum. Wypuszczonych zostało 77 numerowanych butelek dla Łukasza Kudły, z mocą 58%. Zapach przyjemny, bardzo mineralny i nieco naftowy, przypomina stare rieslingi. Coś jakby pomiędzy rumem agricole, a ciężkim melasowym rumem z Jamajki. Są w zapachu: banany, ananas, śliwki, truskawki, maliny, wiśnie, tafia, syrop melasowy. Jest też popiół i ziemistość. W smaku cierpkie, wytrawne, skórzaste, sporo tytoniu, naftowość, bardzo estrowy. Jest też sól, a z bardziej rześkich nut – mięta i kwaśna wisienka. W finiszu czuć moc alkoholu, jest słono, kwaskowo i słodko zarazem – poza solą jest skóra, tytoń, sok z wiśni i syrop z wiśni, do tego anyż, lukrecja, sadza i imbir. Długi finisz. Zaskakująco bogaty jak na bardzo młody wiek, pokazuje potencjał samej fermentacji i destylacji melasy, gdyż większość estrowych, mocnych nut pochodzi z alkoholu, nie z procesu leżakowania.
