Dzisiaj zupełnie zapomniana, jest najlepiej zachowaną z ruin po dawnych destylarniach Campbeltown. Zbudowana w 1868 roku przez firmę Bulloch Lade, właścicieli destylarni Camlachie w Glasgow. Była jedną z najmłodszych destylarni whisky w mieście. Powstała przy Saddell Street, w centrum miasta. Miała największą słodownię w Campbeltown, produkowała ok. 550 tys. l spirytusu rocznie. Wyposażona w sześć kadzi fermentacyjnych i dwa alembiki. Miała cztery magazyny, w których umieszczonych było ok. 3000 beczek z whisky. Przy gorzelni działał własny zakład bednarski. W 1920 roku powstała nowa spółka Benmore Distilleries Ltd., która przejęła także sąsiednią destylarnię Lochhead, a także Lochindaal na Islay i Dallas Dhu w Morray. Niestety w 1927 roku zamknięto Benmore, a dwa lata później wszystkie aktywa spółki przejęła DCL. W 1936 roku budynki po Benmore przejęła firma Craig Brothers. Obecnie jest to garaż dla autobusów i warsztat naprawczy.
W latach 70. i 80. XX wieku produkowano whisky blended Benmore, jako Benmore Distillers Ltd. z adresem Glasgow lub Dallas Dhu, które prawdopodobnie stanowiło trzon słodowy (Dallas Dhu została zamknięta w 1983 roku). W 2011 roku obecny właściciel marki Benmore wypuścił whisky blended pod tą nazwą na rynki azjatyckie – Benmore Four Casks.
Czy na pewno 550 mln litrów rocznie? Nie dane mi było być nigdy w destylarni whisky, ale jest to dla mnie wielkość astronomiczna.