W lutym było bardzo dużo próbek. Złożyły się na to: po pierwsze wizyta we Lwowie, po drugie kilka odwiedzonych destylarni, po trzecie – i najważniejsze – dostałem od znajomego jego starą kolekcję miniaturek. Kolega Michał Perczyński zbierał małe buteleczki. Jak to ze zbieractwem bywa, z czasem już tak nie ekscytuje, potem zaczyna być obojętne, wreszcie – zawadza. Oddał mi zatem część (jak na razie) swojej kolekcji, a ja ją w dwa wieczory przetestowałem. Większość z tego, to były rzeczy paskudne i wylądowały w naczyniu na zlewki. Wypełniłem dwa takie naczynia, czyli wylałem do zlewu coś około pięciu litrów alkoholu. Wiele osób żywi sentymentalne przekonanie, że „kiedyś to były dobre wódki”. Nie prawda. Teraz są dobre wódki. Kiedyś alkohole jakościowo były znacznie gorsze, i kiedy degustujemy je dzisiaj, trudno im mierzyć się z naszymi standardami. Nie było takich urządzeń do destylacji i do filtracji. Wprawdzie w większości używano naturalne składniki, w tym owoce, ale i tutaj trudno jednoznacznie mówić o przewadze naturalnych nad syntetycznymi, gdy tamte naturalne to były zwykle odpady. Do lat 90. XX wieku panowało w gorzelnictwie przekonanie, że najlepiej jest przerabiać na alkohol właśnie odpady – zgniłe owoce, pleśniejące zboże, butwiejące ziemniaki itd. Dzisiaj przeciwnie – do destylacji wybiera się to, co najlepsze. I to widać, to czuć. Dzięki dobroci serca Michała liczba lutowych próbek znacznie jednak wzrosła i łącznie wyszło, że spróbowałem 236 nowych alkoholi. Sporo było badziewia. Tylko 55 próbek dostało noty w medalowym przedziale 80-100, a 34 próbki były poniżej granicy przyswajalności, w przedziale 0-20.
Czytaj więcej →
