niemiecki sznaps o mocy 32%, wódka z dodatkiem mięty pieprzowej, produkowana przez firmę Waldemar Behn GmbH z Eckernförde. Aromat bardzo rześki, miętowy. W smaku stosunkowo mało cukru, ale i mięta mniej wyraźna niż w aromacie. Skojarzenie z gumą miętową.

niemiecki sznaps, wódka, gorzkie przyprawy korzenne, zioła i skórki cytrusów, produkowany przez firmę Waldemar Behn GmbH z Eckernförde. W aromacie masa cytrusów, rześko: pomarańcza, grejpfrut, limonka, pomelo. Przyjemny oranżadowy zapach, nie czuć alkoholu. Smak cierpki, rześki, nieco sztuczny (oranżada w proszku). Trochę za niska moc do koktajli, w finiszu dużo grejpfruta i limonki. Moc – 25%.

niemiecka marka likierów. Nazwa nawiązuje do Okakura Kakuzō, autora wydanej w 1906 roku „Księgi herbaty”, będącej wprowadzeniem do japońskiej estetyki. Rysunki na etykietach nawiązują do japońskich legend. Marka powstała w 2017 roku w Berlinie. W ofercie są aromatyczne, przeznaczone do koktajli receptury: Yuzu Gin Liqueur (20%), Cherry Bitter (20%) i Tea Infused Vodka Earl Grey (40%).

dawny niemiecki likier ziołowy z dodatkiem soku z porzeczki firmy Fritz Lehment z Kolonii. Bardzo, bardzo ciemne, zapach kawy i lukrecji, głębiej ziół. Smak bardzo słodki, korzenny, w finiszu delikatna nuta kwaskowa, ale głownie cukier i goryczka, karczoch, zioła. Dostępny w wersjach 22%, 28% i 31%. Fritz Lehment pochodził z gorzelniczej rodziny z Rostocku. W 1871 roku założył własną gorzelnię i fabrykę likierów Kolonii (lub w 1868 roku, bo taka data widnieje na etykietach). Miał własne magazyny, linie do butelkowania, a także prowadził pub. Część magazynów z czerwonej cegły i nazwiskiem właściciela na szczycie fasady wciąż istnieje przy porcie w Kolonii. Fabryka w Kolonii zaprzestała działalności w 1950 roku, a produkcję przeniesiono do pobliskiego Raisdorf. Od tego czasu głównym produktem był rum, a likier Schwarzer Kater całkowicie zniknął z rynku w latach 80. XX wieku.

kolejna flasza retro wychodzi z Polmosu Bielsko-Biała pod marką dawnej Bielskiej Fabryki Najprzedniejszych Wódek i Likierów Jerzy Jenkner i S-ka. Bielski Polmos jest w części spadkobiercą tradycji Jenknera, w części innych zakładów z Bielska i Białej (w tym polskiej fabryki Stocka), kiedy po II wojnie powstawało jedno wspólne przedsiębiorstwo, trafiali do niego ludzie, receptury i maszyny z tych fabryk, a przez wiele lat wykorzystywano do produkcji także budynki po fabryce Jenknera. W porównaniu do ostatnich receptur, tu mamy absolutnie powrót do przeszłości i według mnie tak właśnie powinien smakować Wiśniak na rumie. Żadnych słodkości, marcepanów, jest bardzo soczysta, wręcz wytrawna wiśnia w nosie plus bardzo estrowy rum. W ustach także dużo mniej cukru niż w ostatnich edycjach, za to dużo wyraźniejsza rumowość plus syrop z wiśni, wyciśnięty z wydrylowanych owoców. Migdałowość pestki zaznacza się dopiero w finiszu i jest harmonijnie poukładana z tropikalnymi estrami rumu, bo w finiszu odkryjemy też np. banany. Moc – 24%.

Czytaj więcej →

cudowny zapach właśnie zmielonej kawy, lekko cytrusy. Smak gorzki, kawowy, jest cytrus, fantastycznie, że nie dodano cukru! Finisz – espresso, z dodatkiem soku z limonki. Klasyczna kamionkowa flasza, moc – 40%.

meksykański likier na bazie rumu i kokosów o mocy 30%. Aromat bardzo słodkiego soku kokosowego, czekolada Bounty. Smak bardzo słodki, tak jak w aromacie: kokos i czekolada Bounty.

kräuterlikör, czyli likier ziołowo-korzenny, w barwie bardzo ciemna purpura. Aromat: cynamonu, wiśni, pomarańczy, mięty, chmielu. Smak słodko-gorzki, chmiel, cukier, wiśnie. Chmiel i goryczka w finiszu, lekko anyż, lukrecja, słodki sok z wiśni. Marka należy do czołowego niemieckiego producenta kornu, destylarni Nordbrand Nordhausen. Kiedyś butelkowany z mocą 31%, teraz 30%.

meksykański likier na bazie rumu i owocu drzewa guanábana (flaszowiec miękkociernisty), o mocy 30%. Aromat lekko warzywny, słodki topinambur. W smaku ananas i topinambur, w finiszu masa soku z ananasa.

kolor i zapach tego eliksiru jednoznacznie kojarzą się z boonekampem. Jest to bitters, ziołowy likier, jakich w Polsce bardzo brakuje. Co ciekawe, wykorzystano dzikie zioła i owoce, co sprawia, że bardzo trudno wychwycić nuty aromatyczne. Tym przyjemniejsza zabawa. Jest coś słodko jagodowego i słodko jabłkowego, jest też zapach szałwii, może lekko mięty, werbeny oraz nuta korzenna, która najbardziej kojarzy się z chininą. Jest też lekka nuta cynamonu, gałki muszkatołowej i cytrusów, nawet jeśli tego wszystkiego nie ma w nastawie, to czuć to w nosie. Czuć też głóg. W smaku w pierwszej chwili wydaje się być lekkie. Bardzo dużo goryczy, bardzo gorzkie skórki pomarańczy, chmiel, skórka grejpfruta, skórka limonki i werbena. Finisz nico piernikowy, ale jest też i ziołowość, i trawiastość, i igliwie. Ziele angielskie, gałka muszkatołowa, jabłka, morele, śliwki. Do tego pieprz i głóg, jarząb, ale i jagodowa słodycz. Moc – 44%.