Właściciele destylarni GlenAllachie otrzymali linię kredytową o wartości 30 mln funtów na inwestycje w rozwój i pozyskiwanie nowych rynków. W maju ma trafić na rynki blendowana whisky GlenAllachie White Heather Scotch. Będzie to kolejny, po MacNair’s Lum Reek, powrót na rynek dawnej marki. Dobrym wskaźnikiem wzrostu marki GlenAllachie jest wzrost liczby zatrudnionych pracowników w ciągu roku – z 7 do 22.
Mickey Heads, menadżer destylarni Ardbeg, od 13 lat związany z tym miejscem, zadecydował, że czas odejść na emeryturę. Oficjalnie będzie w Ardbegu do jesieni. Jego plany na przyszłość, to łowienie ryb, czytanie książek i muzyka. Pozostanie na wyspie Islay.
Mazurska Manufaktura Alkoholi rozpoczyna od tego tygodnia produkcję środków do dezynfekcji. Firma rozpoczęła nową dla siebie działalność na prośbę lokalnych szpitali oraz Starostwa Powiatowego w Szczytnie, po uzyskaniu zgody Urzędu Skarbowego. Uruchomiona została osobna linia produkcyjna. W pierwszej kolejności zaopatrzone zostaną wszystkie szpitale w niezbędny dla ich funkcjonowania środek, potem będzie także możliwy zakup detaliczny w cenie 150 zł za 5 l, a dla akcjonariuszy, przez specjalnie dedykowaną stronę www.ekraft.pl, w cenie 90 zł brutto. Firma ma ponad tysiąc akcjonariuszy.
Branża alkoholowa stara się pomagać jak może w czasach koronawirusa. Niestety, większość firm nie ma uprawnień do skażania spirytusu, co powoduje, że przekazując w darze szpitalom spirytus muszą płacić pełną wartość podatku akcyzowego i VAT (przykładowo przy 100 l spirytusu jest to 7000 zł). Rozwiązaniem jest przekazanie spirytusu do skażenia w obecności urzędników celnych, ci jednak pracują krótko, więc proces darowizny się wydłuża. Na razie rząd nie wprowadził żadnej szybkiej ścieżki dotyczącej możliwości skażania spirytusu na miejscu w gorzelni czy destylarni.
Czytaj więcej
Do sprzedaży trafiły właśnie trzy pierwsze wódki wyprodukowane w XIX wiecznej gorzelni w Kamieniu, niedaleko Lublina. Inwestorem w tym zakładzie jest Paul Kozub, właściciel marki wódki V-One.
Czytaj więcej
Coraz więcej destylarni zamyka swoje centra dla zwiedzających i kasuje wszystkie wycieczki. W Irlandii Pernod Ricard zamknął Jameson Experience przy Bow Street w Dublinie oraz możliwość zwiedzania zakładu produkcji whiskey w Midleton. Podobnie postąpili w Dublinie właściciele Teeling Whiskey Distillery i Liberties Distillery, jak i Slane Distillery poza Dublinem. W USA zamknięto dla turystów destylarnie: Jim Beam, Maker’s Mark, Woodford Reserve, Angel’s Envy, Four Roses, Rabbit Hole, Michter’s, Lexington Brewing & Distilling Company, Duelling Barrels, Old Forester, Evan Williams czy Heaven Hill BrandsW Szkocji zamknieto dla odwiedzających m.in. destylarnie: Macallan, Highland Park, Glenfiddich, Balvenie BenRiach, GlenGlassaugh, GlenDronach. W Meksyku zamknięto wstęp do destylarni tequili Herradura. Na razie większość destylarni informuje, że odwiedziny są odwołane do końca marca.
Za 5,4 mln dolarów powstaje w Lexington (Kentucky) nowa destylarnia, Fresh Bourbon Distilling Co. Już w tym roku ma popłynąć z alembików pierwszy destylat. Zakład ma zatrudniać 25 osób, powstaje obok innej destylarni w Lexington – Distillery District. Przewidywane jest także centrum dla zwiedzających. Założona w 2017 roku Fresh Bourbon Distilling butelkuje obecnie whiskey w zakładzie Hartfield & Co Distillery w miasteczku Paris, także w Kentucky.
Zakłady Trinidad Distillers Ltd i Angostura ulokowane są na przedmieściach Port of Spain, stolicy Trynidadu i zajmują duży obszar. Obecnie to jedyny producent rumu na Trynidadzie, choć do połowy lat 70. mieli konkurenta po drugiej stronie ulicy, destylarnię rodziny Fernandes, a bardziej w głębi kraju sławną destylarnię Caroni. Robią rumy i wiele innych alkoholi na rynek lokalny, ale na świecie marka Angostura kojarzy się przede wszystkim ze słynnymi kroplami bitters, które są nieodłącznym elementem w każdym szanującym się barze, obecne w ok. 200 krajach. W zakładzie w Port of Spain powstają zarówno rumy, jak i bitters, są tu właściwie dwie osobne destylarnie, jest też duże muzeum poświęcone nie tylko rumom i bittersom, ale także historii wyspy i rodzin, które zajmowały się produkcją Angostury. Jest tu także największa kolekcja sztuki na Trynidadzie, obrazy można oglądać na ścianach w części biurowej destylarni. Chlubą firmy jest też ogromna kolekcja motyli z Karaibów.
historia Ladyburn była bardzo krótka. Powstała w 1966 roku wraz z kompleksem Girvan i nigdy nie była samodzielną destylarnią. Były to wydzielone dwie pary alembików do produkcji single malt whisky, podczas gdy Girvan powstała na potrzeby grain whisky. Większość tego, co wyszło z alembików Ladyburn, trafiło do blendów William Grant and Sons, właściciela marki. W 1975 roku zaprzestano produkcji single malt whisky w Girvan i alembiki usunięto. W latach działalności Ladyburn wypuszczono tylko dwie edycje, dzisiaj stanowiące kolekcjonerska rzadkość. W ostatnich latach William Grant and Sons wypuścił kilka butelek ze starych beczek, były to Ladyburn 40, 41 i 42YO, a także 1973 Vintage. Jest także kilka edycji od niezależnych bottlerów, pod nazwą Ayrshire Distillery. Co ciekawe, w 2007 roku powrócono do pomysłu produkowania single malt whisky w Girvan, obecnie jest to marka Ailsa Bay. Ladyburn 1973 Vintage Single Cask (50,4%) ma mimo upływu lat ostry zapach alkoholu, czuć: wiśnie, śliwki i słód. W smaku placek ze śliwkami, gencjana, wiśnie. Finisz to przypieczone ciasto ze śliwkami i wiśnią.
Czytaj więcej
Od 22 stycznia Mazurska Manufaktura S.A. w Szczytnie działa jako skład podatkowy w miejsce Tarpan Fabryka Likierów Sp. z o.o. Urząd Patentowy przeniósł i zarejestrował najważniejsze znaki handlowe firmy: Jurand, Mazurska Manufaktura Alkoholi i Bielik Vodka. Do komunikacji na etykietach firma dodała znak „Polski Produkt”, ponieważ korzysta z półproduktów wyprodukowanych na terenie kraju.
Czytaj więcej
4 lutego w Muzeum Polskiej Wódki odbyło się pierwsze z cyklu spotkań z inwestorami Wolf & Oak Distillery S.A. Spotkanie było transmitowane na żywo w formie webinaru, z udziałem żywo zainteresowanej publiczności. On-line transmisję oglądało ok. 300 osób. Pytania dotyczyły zarówno spraw finansowych, jak i związanych z produkcją i dystrybucją alkoholi Wolf & Oak. Obecnie trwa remont starej gorzelni w Stanicy, gdzie będzie destylarnia, przestrzeń degustacyjno-szkoleniowa, restauracja i mały hotel. Tymczasem firma rozpoczyna destylację na własnym sprzęcie, który ulokowała w firmie Nalewki Kresowe.
Czytaj więcej
Aż o 35% wzrosła w 2019 roku liczba gości odwiedzających destylarnię Buffalo Trace w Kentucky. Sprzedano prawie 300 tys. biletów Od 2010 roku liczba odwiedzających wzrosła aż o 466%.
Wolf & Oak Distillery rozpoczęło zbiórkę pieniędzy poprzez platformę Beesfund. Zbiórka potrwa do 23 lutego, a jej celem jest zebranie 4,2 mln zł, co stanowi 23,7% kapitału akcyjnego spółki. Oferowanych jest 31111 akcji w cenie 135 zł za akcję. Pozyskane środki zostaną przeznaczone na produkcję i dystrybucję alkoholu oraz wykorzystanie destylarni jako obiektu restauracyjnego, szkoleniowego i noclegowego.
Czytaj więcej
historia Hillrock Estate Distillery sięga 1806 roku. Była to typowa mała destylarnia działająca przy farmie, w Hudson Valley, w stanie Nowy Jork. Po długim okresie niebytności marka powróciła w jej oryginalnym miejscu w 2012 roku. Właścicielem jest Jeffrey Baker, a wspiera go doświadczony master distiller, Dave Pickerell, wcześniej związany z Maker’s Mark. Ich flagowy produkt to Hillrock Solera Aged Bourbon Whiskey. To pierwszy oficjalny bourbon, który był finiszowany w systemie solera, w starych beczkach po sherry oloroso. Wcześniej leżakował przez ok. sześć lat w beczkach z amerykańskiego dębu. Spory jest stosunek żyta w nastawie – ok. 37%. Zapach delikatny, kukurydza, czekolada, orzech laskowy. W smaku trochę orzechowego balsamico, słonecznik. Gorzka czekolada, orzechy i lody waniliowe w finiszu. Destylaty do tego bourbona częściowo zostały zakupione od innego producenta, częściowo pochodzą z Hillrock Estate Distillery. Firma ma także w ofercie Hillrock Single Malt Whiskey – jęczmień pochodzi z własnych pól, słód z własnej słodowni. Jest także Hillrock Double Cask Rye Whiskey, najpierw leżakowana w nowych beczkach o trzecim stopniu wypalenia, potem w beczkach o czwartym stopniu wypalenia. W Polsce w ofercie Domu Whisky.
Czytaj więcej
rodzinna winnica w Feuersbrunn, jednym z najstarszych miast winiarskich w Dolnej Austrii. Od ok. 250 lat rodzina uprawia winorośl, obecnie mają ponad 13 hektarów winnic. Główne nasadzenia to roter veltliner, poza tym: grüner veltliner, riesling, chardonnay, cabernet, merlot, zweigelt, blauburger, st. laurent. Robią też wina musujące i lodowe. Pod koniec lat 80. XX wieku otworzyli niewielką destylarnię, butelkują ok. 300 l mocnych alkoholi. Mają też własne sady moreli oraz śliwek, robię: morelowicę, tresterbrand (destylat z wytłoczyn) i śliwowicę. Każdy alkohol leżakuje trzy lata w stalowych tankach przed zabutelkowaniem. W 2020 roku po raz pierwszy wypuszczą tresterbrand z beczek.
Czytaj więcej
Irlandzka marka The Quiet Man, której przedstawiciele w Polsce jest firma Arkadia/Świat Whisky, nie będzie miała swojej destylarni. Rozpoczęta w 2017 roku budowę wstrzymano. Nowy właściciel marki, amerykańska grupa Luxco, uznał, że The Quiet Man jest zbyt mała marką, by opłacało się budować dla niej destylarnię. Zakład miał staną w Derry, w Irlandii Północnej.
(Σιφωνιός) to rodzinna firma, powstali w 1938 roku. Dziś są największym producentem mocnych alkoholi na Wyspie Rodos, za destylację i receptury odpowiada Angelos Nikolas Sifonios. Ich czołowy produkt, to tzw. czarne ouzo, czyli anyżkowy likier z maceratami ziaren kawy i cukrem. Robią także tzw. czerwone ouzo, czyli likier anyżkowy z cynamonem. Obydwa trunki są bardzo popularne na Rodos. Ponadto w ofercie mają klasyczne ouzo, winogronowy trunek suma (regionalny odpowiednik tsipouro, robiony z białych winogron lokalnych szczepów athiri), mastihę i różne likiery, jak np. lemoncello o mocy 21%. Zakład wyposażony jest w kolumnę i alembik.
Czytaj więcej
(Χατζοπουλος) destylarnię założył Dimitris Chatzopoulos w 2009 roku, ale tradycje produkcji mocnych alkoholi w rodzinie kultywowane są od lat 20. XX wieku. Zakład znajduje się w Aleksandropolis, na północy Grecji, przy granicy z Turcją i Bułgarią. Mają kolumny do produkcji destylatu zbożowego i alembiki do maceracji botaników. W ofercie są tylko dwa produkty – tsipouro i ouzo. Tsipouro powstaje z wytłoczyn winogron muskat aleksandryjski od okolicznych winiarzy, destylowane jest dwukrotnie bez dodatków w alembiku. Ouzo robione jest z neutralnego spirytusu zbożowego z kolumny, a potem dodaje się dwa rodzaje anyżu, cynamon, goździki i w niewielkich ilościach inne botaniki i redestyluje w alembiku. Przez długi czas trunek leżakuje w cysternach ze stali nierdzewnej zanim trafi do butelek. Firma jest otwarta dla zwiedzających, przyjmuje gości po wcześniejszym umówieniu wizyty.
Czytaj więcej
Janusz Palikot zabrał w ciągu zaledwie miesiąca 4,18 mln zł w największej crowdfundingowej zbiórce w Polsce. Akcje Tenczyńskiej Okovity kupiło ponad 1,3 tys. Destylarnia powstanie przy Browarze Tenczynek, będzie produkować kraftowe wódki i okowity owocowe.
Balmenach to jedna z najbardziej tajemniczych destylarni regionu Speyside. Od lat nie było oficjalnych butelkowań, ostatni wypust 1998 roku dziś jest nieosiągalny, rzadko też pojawia się w ofercie niezależnych bottlerów. Wykorzystywana niemal w całości do blendów, w tym do Hankey Bannister, sztandarowej whisky Inver House, właściciela Balmenach.
Czytaj więcej