Whisky Live Warsaw 2023

Jubileuszowa edycja Whisky Live Warsaw była największa, najgłośniejsza, najbardziej zróżnicowana smakowo i po prostu najbogatsza w dziesięcioletniej historii imprezy. Niby podobna powierzchnia jak w poprzednim roku, podobna liczba wystawców, ale wszystkiego było jakby więcej. Zwłaszcza więcej butelek i więcej odwiedzających.

Wystawców było około setki. Powierzchnia na terenie stadionu Legii to ponad 2000 mkw. Było dość miejsca, mimo przewijających się tłumów. Organizatorzy nie chwalili się, ile sprzedali biletów, ale do sklepiku festiwalowego cały czas ustawiona była długa kolejka, a co smaczniejsze butelki zniknęły zanim nastąpiło oficjalne otwarcie, bo ludzie ustawiali się po nie od rana. Łupem pierwszych szczęśliwców padła m.in. festiwalowa edycja Caol Ila, dziesięcioletnia edycja z mocą 57%, jedno z najbardziej udanych butelkowań towarzyszących Whisky Live Warsaw w historii imprezy, beczki po PX sherry hogshead, tylko 280 butelek. Słodka i korzenna, z nutami pumpernikla, pierników z pomarańczą, z rodzynkami, jakby z pieprzem i imbirem. Błyskawicznie rozeszły się też wszystkie egzemplarze publikacji „Malt Whisky Yearbook 2024”, przez co obecny na festiwalu redaktor książki Ingvar Ronde szybko stracił zajęcie i nie miał czego podpisywać. Ten głód wiedzy, a nie tylko alkoholu, pokazuje jak wyrobiony jest obecnie uczestnik imprez degustacyjnych. Na Stadionie Legii nie było pijaństwa, nie było grubiańskich zachowań, chyba nie będzie w tym przesady, jeśli powiemy, że było to spotkanie koneserów.
Trunków było tak dużo, że nie sposób było nie tylko wszystkiego nowego spróbować, ale nawet nie byłem w stanie obejrzeć wszystkich butelek. Zaczynając od świetnych rumów na stoiskach The Colours of Rum i The Last Port, przez wódki i giny, po oczywiście whisky. Na stosiku Diageo można było spróbować najnowszej edycji Diageo Special Releases, na stoisku CEDC był Glenfiddich 40YO oraz Glenfiddich 29YO Grand Yozakura, Pernod Ricard przywiózł unikatowe butelki Aberlour Crafted Small Batch, na stoisku Spirit Depot można było znaleźć próbki z beczek bardzo starych irlandzkich whiskey butelkowanych pod marką Dunville’s. Niestety, nie byłem w stanie wszystkich nowości ogarnąć, impreza musiałaby trwać minimum cztery dni. To, co oceniłem najwyżej zebrałem w tabeli.
Każdy dzień wieńczył występ muzyczny. Pierwszego dnia łagodne ballady Chłopców z Placu Broni, drugiego dnia ostrzejsze granie – Kobranocka. Patrząc na to jak pustoszały korytarze przy stoiskach koncerty cieszyły się dużym zainteresowaniem. Pomysł dobry, bo te półtorej godziny spokoju wieczorami pozwalało w komforcie degustować i prowadzić notatki.
Impreza bardzo dobra. Sprawnie zorganizowana. Duża przepustowość przy wejściu na teren festiwalu powodowała, że nie było nerwowości w kolejce po bilet czy założenie opaski. Strefy cygarowe i papierosowe właściwie na wyciągnięcie ręki. Foodtrucki z różnorodnym jedzeniem przed wejściem (pogoda dopisała). Dostatek wody. Jedyne, co w kolejnych latach można usprawnić, to: sklepik festiwalowy tak by był do niego łatwiejszy dostęp bez kolejek (może dwa stanowiska?), urządzenia do płukania kieliszków i jakiś duży plan sytuacyjny w kilku miejscach, a może aplikacja, bo po tak dużej imprezie trudno poruszać się bez drogowskazów.
Byłem na wszystkich dziesięciu edycjach Whisky Live Warsaw. Przyjemnie patrzeć jak ta impreza rośnie, a przy niej rośnie grupa świadomych konsumentów. Mam nadzieję, że spotkamy się w dobrej formie na jubileuszu dwudziestolecia!

Najwyżej ocenione nowo próbowane alkohole podczas WLW 2023