Zakłady Trinidad Distillers Ltd i Angostura ulokowane są na przedmieściach Port of Spain, stolicy Trynidadu i zajmują duży obszar. Obecnie to jedyny producent rumu na Trynidadzie, choć do połowy lat 70. mieli konkurenta po drugiej stronie ulicy, destylarnię rodziny Fernandes, a bardziej w głębi kraju sławną destylarnię Caroni. Robią rumy i wiele innych alkoholi na rynek lokalny, ale na świecie marka Angostura kojarzy się przede wszystkim ze słynnymi kroplami bitters, które są nieodłącznym elementem w każdym szanującym się barze, obecne w ok. 200 krajach. W zakładzie w Port of Spain powstają zarówno rumy, jak i bitters, są tu właściwie dwie osobne destylarnie, jest też duże muzeum poświęcone nie tylko rumom i bittersom, ale także historii wyspy i rodzin, które zajmowały się produkcją Angostury. Jest tu także największa kolekcja sztuki na Trynidadzie, obrazy można oglądać na ścianach w części biurowej destylarni. Chlubą firmy jest też ogromna kolekcja motyli z Karaibów.
Historia firmy sięga 1824 roku. Założył ją w osadzie Angostura w Wenezueli, dziś będącej dzielnicą Ciudad Bolivar, niemiecki emigrant, lekarz, dr Johann Siegert. To on jest autorem receptury słynnych kropli, która do dzisiaj pozostaje nie zmieniona, a jest tajemnicą znaną tylko pięciu osobom w firmie. Wśród składników bittersa jest oczywiście kora angostury, ale też korzeń goryczki i wiele innych przypraw korzennych, skórek cytrusów, olejków i ziół. Początkowo bitters powstał jako lekarstwo na dolegliwości żołądkowe, ma także działanie przeciwgorączkowe za sprawą wykorzystania kory chinowej.
W 1875 roku synowie dr Johanna – Carlos, Alfredo i Luis Siergert – przenieśli rodzinny biznes z Wenezueli na wyspę Trynidad i z kropli żołądkowych uczynili jeden z najbardziej rozpoznawalnych składników koktajli – Angostura Bitters. Alkoholem bazowym jest rum. Rodzina Siegert po osiedleniu na Trynidadzie uruchomiła destylarnię rumu. Początkowo korzystali z melasy produkowanej przez zakład Caroni, a po jego zamknięciu kupują ją poza Trynidadem i Tobago, głównie z Dominikany. W 1975 roku Angostura przejęła zakład Fernandes.
W części produkującej bitters nie wolno robić zdjęć. Panuje tu półmrok, jest gorąco, a w powietrzu jest masa ziołowo-korzennych aromatów. Pomieszczenie wypełniają wielkie maceratory, pomalowane na biało, z napisami dobrze znanymi z charakterystycznych papierowych owijek na butelkach kropli Angostury. Jest urządzenie do mielenia ziół i perkolator. Perkolacja trwa cztery godziny, maceracja – trzy miesiące.
Rumy Angostury produkowane są wyłącznie z melasy. Mają dwa wielkie systemy do kolumnowej destylacji rumu, obydwa po pięć kolumn. Ogromne fermentatory, zbiorniki na melasę, wszystko pod gołym niebem. Stosują własne drożdże, fermentacja jest bardzo szybka, destylacją regulują strukturę rumu, te najcięższe przechodzą tylko przez jedną kolumnę i są odbierane z mocą 80-85%, lekkie destylowane są pięciokrotnie i mają 95%. Beczki głównie po bourbonie, mocno wypalane, żeby uzyskać dużą koncentrację cukrów. Na miejscu są automatyczne linie do butelkowania.
Kolekcja rumów obejmuje: Angostura Reserva (biały rum, ale starzony w beczkach przez trzy lata, swój klarowny kolor zawdzięcza specjalnej filtracji przez węgiel drzewny), Angostura 5 i Angostura 7 (złote rumy, starzone przez 5 i 7 lat w beczkach), Angostura 1919 (blend rumów w wieku do 10 lat), Angostura 1824 (dwanaście lat w beczkach po bourbonie) oraz Angostura 1787 (rum piętnastoletni). Są też wersje limitowane – Angostura No 1 – jak dotąd trzy edycje, pierwsza starzona tylko w beczkach po bourbonie pierwszego napełniania, druga w amerykańskim i francuskim dębie, trzecia w beczkach po bourbonie i finiszowana w beczkach po sherry. Te rumy trafiają do międzynarodowej dystrybucji, jednak jest także wiele popularnych lokalnie. To przede wszystkim White Oak (także wersje smakowe), Forres Park Puncheon o mocy 75%, Black Label, Royal Oak, Single Barrel Reserve oraz marki Fernandes i Correia’s. Robią także wódkę z melasy i likiery. Na międzynarodowy rynek trafia ich likier ziołowy Amaro di Angostura, lokalnie dostępne są jeszcze owocowy Punch i kawowa Mokatika. Angostura jest też największym na Trynidadzie importerem mocnych alkoholi oraz win. Sami produkują wina owocowe pod marką Correia’s.
