Destylarnia Scapa została założona w 1885 roku przez McFarlane’a i Townsenda, z widokiem na spokojny akwen Scapa Flow. Townsend był chemikiem, który zajął się gorzelnictwem, natomiast McFarlane wcześniej pracował w destylarni Highland Park. To jedna z najbardziej wysuniętych na północ szkockich destylarni. Położona na wyspie Mainland na Orkadach. Wyspa już w XIX wieku miała dobre połączenia transportowe – jedną z pierwszych dróg w Szkocji oraz port, z którego kursowały parowce do głównych portów lądowej części Szkocji. O wyborze lokalizacji dla destylarni zadecydowało źródło wody Orquil Springs, doprowadzonej do destylarni rurami z odległości ok. półtorej mili. Nazwa Scapa pochodzi od nordyckiego słowa oznaczającego łódź. Scapa to jedna z ostatnich ręcznie obsługiwanych destylarni, pracująca przez całą dobę. W przeciwieństwie do innych destylarni na wyspach nie używają torfu do suszenia słodu. Fermentacja jest długa, trwa 160 godzin, czyli prawie 7 dni. Daje to owocowy profil whisky. Destylacja odbywa się w jednej parze alembików. Do pierwszej destylacji wykorzystywany jest alembik typu Lomond, będący już jedynym ocalałym egzemplarzem tego typu alembiku używanym do produkcji szkockiej single malt. Aparat został zainstalowany w 1959 roku, ma szerszą i wyższą szyję, czego efektem jest bogatszy, bardziej owocowy new make spirit. Pernod Ricard używał takich aparatów także w destylarni Glenburgie w latach 1958-1981 na potrzeby produkowanej wówczas whisky single malt Glencraig, a także w destylarni Miltonfduff, gdzie w latach 1964-1981 produkowano single malt Mosstowie. Whisky Scapa dojrzewa głównie w beczkach pierwszego napełnienia z amerykańskiego dębu z Tennessee i Kentucky. Przez długi czas dwie podstawowe wersje oficjalnie butelkowane przez destylarnię to były Scapa Skiren i Scapa Glansa (z beczek po torfowej whisky, o dymnym charakterze), obydwie z mocą 40%. W 2024 roku zmieniono core range, wprowadzając: Scapa 10YO (48%), Scapa 16YO (48%) oraz Scapa 21YO z mocą beczki (pierwsza edycja z mocą 52,9%). Scapa należy do Pernod Ricard. Jej moce produkcyjne to 1,3 mln l. Zakład wyposażony jest w kadź zacierną o pojemności 2,9 ton, 12 kadzi fermentacyjnych ze stali nierdzewnej i jedną parę alembików. Przy destylarni działa centrum dla zwiedzających, zbudowane w 2015 roku i siedem lat później rozbudowane.
