W Suchowoli gorzelnię i duży zakład produkcji spirytusu ma firma Surwin. To ogromny zakład, mają 19 wielkich zbiorników fermentacyjnych po 118 tys. l. Jest tu nowoczesna instalacja rektyfikacji i odwadniania spirytusu, a także zestawialnia i rozlewnia wódek. Nowa jednostka rektyfikacyjna została postawiona w 2022 roku przez Chemat, jej wydajność to 2500 l spirytusu 99,9% na godzinę. Kolumna w gorzelni rolniczej produkuje spirytus surowy o mocy 92%. Przerabiają odpady na biopaliwa, biogazownia ruszyła w 2022 roku i w całości pokrywa własne potrzeby energetyczne.
Zakład działa od 1822 roku, wcześniej jako część majątku ks. Seweryna Czetwertyńskiego. Pod marką Surwin Fabryka Wódek w Suchowoli rozpoczęła w 2009 roku rozlew i produkcję wódek czystych i gatunkowych, po gruntownych remontach całego zakładu. Wcześniej była tu wytwórnia win, a jeszcze wcześniej – przedwojenna Rozlewnia Wódek Czetwertyńskich w Suchowoli, gdzie produkowano głównie koniak na bazie win francuskich oraz wódki czyste i gatunkowe jak: wiśniówka, jarzębiak i inne.
Wytwórnia wraz z rozpoczęciem produkcji wdrożyła system HACCP, który zapewnia kontrolę nad jakością napojów alkoholowych na każdym etapie – przyjęcia surowców, opakowań, zestawiania, filtrowania i rozlewu oraz magazynowania i załadunku wyrobów alkoholowych. Zakład ma system pełnego oczyszczania wody poprzez stację uzdatniania wody i osmozę. Nad całością procesu jakości wody i finalnych produktów alkoholowych czuwa nowoczesne laboratorium zakładowe.
W Gorzelni Suchowola znajduje się w pełni zautomatyzowana instalacja do odwadniania spirytusu wykorzystująca sita molekularne. Powstały tu bioetanol przeznaczony jest do komponowania paliw benzynowych. Jakość produkowanego w Suchowoli bioetanolu potwierdzona jest świadectwem wystawionym przez Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych w Warszawie.
Gorzelnia Suchowola powstała na początku XIX wieku, w majątku rodziny Matuszewiczów, w części Suchowoli, zwyczajowo zwanej przez miejscowych Zawoinką. W 1822 roku otrzymała ją w posagu wraz z majątkiem Suchowola córka Zofia, zamężna z generałem Ludwikiem Kickim.
Po śmierci Zofii w 1824 roku majątek odziedziczył generał Kicki, a po jego śmierci przeszedł na własność drugiej żony Natalii z Biszpingów Kickiej. Generałowa Kicka nie zarządzała bezpośrednio majątkiem, lecz dzierżawiła go różnym najemcom. W końcu sprzedała go w 1878 roku księciu Włodzimierzowi Czetwertyńskiemu, właścicielowi pobliskiego Milanowa, który w ten sposób powiększył rodzinny stan posiadania.
W 1898 roku najstarszy syn Włodzimierza, Seweryn, ożenił się z Zofią hr. Przeździecką, właścicielką majątku Falenty i współwłaścicielką Hotelu Europejskiego w Warszawie. Młoda para zamieszkała na stałe w Suchowoli, z której wkrótce uczynili główną siedzibę rodzinną. Seweryn Czetwertyński zastosował w swoich dobrach model intensywnej produkcji rolnej.
W gorzelni Suchowola na początku XX wieku wartość rocznej produkcji wynosiła około 23 tys. rubli, część produkcji, ok, 25 tys. wiader alkoholu 40%, eksportowano na rynek rosyjski (1 wiadro = 12,29 l).
W 1907 roku Czetwertyński założył rektyfikację, zmodernizował gorzelnię, zakład przekształcił w spółkę, której kapitał zakładowy wynosił 30 tys. rubli, a rektyfikacji kapitał zakładowy wynosił 100 tys. rubli. W 1908 roku przybliżony obrót roczny z gorzelnio wyniósł 70 tys. rubli, a z rektyfikacji 360 tys. W 1909 roku wielkość łącznej produkcji wyliczono na ponad 800 tys. l, co dawało najlepszy rezultat w porównaniu z gorzelniami w okolicznych majątkach.
W następnym roku powstała fabryka wódek, w której produkowano wódki: Jarzębiak, Żubrówkę, Starkę, Machandel, Wiśniówkę, Cytrynówkę, Pomarańczówkę, Żołądkową. Dzięki posiadanym przedstawicielstwom handlowym w Warszawie i Krakowie, wódki sprzedawane były w całej Polsce, a nawet eksportowane za granicę, lecz były wysyłane w małych ilościach, głównie na zaopatrzenie polskich placówek dyplomatycznych. Duża część produkcji trafiała na stoły Hotelu Europejskiego.
Na uwagę zasługuje otwarcie w 1927 roku w dawnej sali bankietowej od strony ulicy Ossolińskich i Placu Saskiego restauracji, w której można było degustować wszystkie wódki wyprodukowane w Suchowoli, jak również zjeść wyszukane potrawy.
W 1937 roku obok istniejących zakładów powstała gorzelnia koniakowa, która produkowała rocznie 25 tys. litrów winiaków. Podstawowym surowcem do ich produkcji było wino gronowe importowane z Francji. Produkcją koniaków zajmował się specjalnie to tego celu zatrudniony Francuz. Dużą popularnością cieszył się koniak Fine Champagne, produkowany na licencji francuskiej.
Zakłady te stały się kombinatem pod nazwą Zakłady Przemysłowe księcia Seweryna Czetwertyńskiego, w skład których wchodziły: fabryka wódek gatunkowych, rektyfikacja spirytusu, gorzelnia rolnicza, gorzelnia koniakowa oraz młyn. Zakłady zatrudniały niewiele, bo około 15 robotników.
W okresie II wojny światowej gorzelnia była czynna pod zarządem niemieckim. Zarządcą został Liegenschaft. Po wyzwoleniu Rosjanie rozebrali aparat rektyfikacyjny i wywieźli w głąb Rosji.
Firma Surwin Sp. z o.o. poza zakładem w Suchowoli ma także dwie inne gorzelnie rolnicze zlokalizowane w województwie lubelskim, we wsiach Witulin i Bojanówka, produkujące spirytus zarówno na cele spożywcze, jak i przemysłowe.
Firma wytwarza spirytus i zestawia wódki oraz likiery jako private label dla wielu przedsiębiorców w Polsce i za granicą oraz produkuje spirytus odwodniony na potrzeby rynku paliw i farmaceutycznego. Kiedyś produkowała także marki własne alkoholi, takie jak: 1822 Vodka, Star (wódka leżakowana w dębowych beczkach) czy linia likierów Tradycja księcia Czetwertyńskiego (wiśniowy, ziołowy, wiśnia na orzechu), ale nie są one już produkowane.
